Vandaag een van mijn favoriete taartjes. Als klein meisje mocht ik namelijk altijd een taart uitkiezen voor mijn verjaardag, steevast was dat een schwarzwälder kirsch taart. De meeste kinderen hadden liever slagroomtaart of appeltaart, ik niet. Ik was dol op de chocolade, slagroom en kersenvulling. Ik had zo’n taartje gemakkelijk in mijn eentje kunnen verslinden. Achteraf vraag ik me wel af of er toch ook niet een bepaald percentage aan alcohol in die taart heeft gezeten. Misschien dat ik daarom nu zo graag een wijntje lust. Aan sommig eten hangt voor mij een herinnering, iets wat ik graag eet omdat het iets van ‘vroeger’ is. Nou is een klassieke schwärzwalder kirsch taart geen optie meer, dus ik besloot aan de slag te gaan met een plantaardige variant. Ik vertel je vandaag hoe ik het heb aangepakt en wat je er allemaal voor nodig hebt. Is ‘ie niet mooi geworden jongens? 🙂